NAMAZI DİRİLTMEK, NAMAZLA DİRİLMEK !..

Şerafettin ÖZDEMİR
kursadalperen@live.n" ( Resûlüm!!) Sana vahyedilen Kitab'ı oku ve namazı kıl. Muhakkak ki, namaz, hayasızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah'ı anmak elbette ( ibadetlerin) en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı bilir. ( Ankebût sûresi, âyet 45)

    Âyeti kerime, günaha götüren isteklerin baskısından kurtulmanın ve ruh yüceliğine erişmenin en sağlam yolu göstermektedir. Şüphesibu, en geniş manada " Allah'ı anmak"tır. Kur'an okuma ve namaz, bunun en başta gelen şekilleridir. 
    Hakikaten, yüce Kur'ân'ın anlamını düşünenler için, Kur'ân tilaveti, daha önce farkına varılamayan bir çok manaların açığa çıkmasını sağlar; insanı ulvî bir âleme götürür ve yükseltir. Hakkı verilerek eda edilen namazın da, ruhu ulvîleştireceği ve mutlaka kötülükten alıkoyacağı, bu âyette ve bir çok mütevatir hadislerde ısrarlarla belirtilmektedir. İyiliğe sevketmeyen, kötülüklerden alıkoymayan bir namaz ise, İslâm'ın büyükleri tarafından, sırtta taşınan bir vebal olarak nitelendirilmiştir. 
    İslâm'ın imandan sonra temel yapısı olan namazı " sırtta taşınan bir vebal ."  olmaktan nasıl kurtarabiliriz?.. Kendim de dahil, bu günkü toplumu görüyoruz ki, namaz, Müslümanlara bir dinamizm, bir aktivite kazandırmamaktadır. Ş.Hüseyinoğlu  kardeşimizin değindiği gibi;
    " Günümüzde işlevsizleştirilen, hayattan koparılıp sadece namaz vakitlerinde adeta bir mesai mantığıyla açılıp kapanan, bir çok insanın sadece bayram ve cuma namazlarında uğradıkları, bazıları için ise yalnızca cenaze kaldırma yeri anlamı taşıyan mescid ve camilerimizi görünce ne kadar mahzun, ne kadar kederli olduklarını hissedebiliyoruz.."
    Hele de, İl ve İlçelerimizde mahalle camilerimizin öğle, ikindi vakitlerinde yalnız kalmaları, bir iki yaşlı amca ile hocanın namaz kılışı, çoğu zamanda görevlinin bu iki vakitte cemaatsizlikten dolayı camiyi terkedişi, içimizi sızlatmakta, hüzünlendirmektedir.

    İslâm'a sonradan sokulan bid'atler!..

    " ..Muhammed'i, Allâh'ın bir elçisinden üstün tutamayız. (2:285) Allah, kainatı Muhammed için değil tüm insanlar için yaratmıştır. (16:12; 31:20). Daha bir çok konu varki bu konularda Kur'ân ayetlerinin hilafına inanç ve tavırlar gelişmiştir. Örneğin 72:18,19, 3:18; 39:45) ayetlerinin zıddına inanç ve sloganlar alabildiğine yaygınlaşmıştır. 33:56 ayetinin anlamı kaydırılarak felaketli bid'atler oluşturulmuştur.

    Camilerin içine Allâh'ın isminin yanına Muhammed ismini koymak ve hatta bununla yetinmeyerek, ilk halifelerin isimlerinide eklemek suretiyle 72:18 ayetine zıt bir bid'at oluşturulmuştur. Ve bu konudaki Sünni ve Şii olarak ikiye bölünmüştür. Şiiler, camilerine Allâh'ın isminin yanına 14 putlaştırılmış isim koyarken, Sünniler 7 putlaştırılmış isim koymuştur.

    Bu isimlerden dört tanesi ortaktır. Sadece Allah'a hasredilmesi gereken mescitlerde, isimleri Allâh'ın yanına yazılarak ilahlaştırılan Muhammed  peygamber, ilk halifeler ve peygamberin torunları kendilerini putlaştıranlardan davacı olacaktır. " ( Türkçe Kur'an çevirilerindeki hatalar, E.Yüksel, sayfa 119-120)

    Demek ki, ilk Kur'ân nesli ile bizim aramızdaki büyük ayrılıklar, büyük uçurumlar bulunmaktadır. Onlar, namazla  dirilirken, namazı diriltmek diye bir kaygı, endişe ve tereddütleri bulunmuyordu. Oysa bizler gibi;  " Kıl beşini, yap işini" veya " Namazını kıl, etliye sütlüye karışma" vb. bir saçmalığın içersinde değildiler.. Mekke'li kodamanların, müşrik oligarşisinin  tüm zulümlerine maruz kalıyor, ama, kılmış oldukları namaz onları yeniden diriltiyor, müşriklerin, küfrün üstüne üstüne yürüyorlardı. Oysa biz;

    Sayılı dualar saçmalığı:

    " Allâh'ın adı anılınca hiç etkilenmeyen  insanların, Muhammed adını işittiklerinde " Allâhümme salli ala muhammed ve ala ali Muhammed" nidalarıyla yaygara koparmaları, Muhammed'inMedine'deki mezarını ziyaret etmeyi bir ibadet saymaları bu felaketli bid'atlerin sadece bir kaçıdır.

    Salat-ı Tefriciye ismiyle ünlü şeytani bir dua metninin 4444 kere okunması, Anadolu'daki, özellikle kadınlar arasında çok yaygın bir adettir. Bu duada, bütün dertleri dağıtan, hastalara şifa veren Allah değil, peygamberdir. Allah ise bu duanın gerçekleşmesi için bir elçi durumundadır! Bu tür dualarla dolu kitaplar Türkiye'de en çok satılan kitaplardandır." ( Türkçe Kur'ân çevirilerindeki hatalar, E.Yüksel, sayfa 120)

    Maşallah!.. Süslü süslü camilerimiz, mescidlerimiz  vardır. tezyinatlı, mermerli, çinili, allı- yeşilli, ışıklı, ıs

ılı, kürsülü, kubbeli ve mihrablı!.. Hele birde demeyin gitsin, göklere yükselen üç şerefeli minareler, bunlar için harcanmış bulunan milyonlar, milyarlar!.. Diğer tarafta, camii kapılarında dilenmekte olan fakir-fukara, sabi-sübyan kadınlar, ihtiyarlar ve düşkünler!.. Okullarında, bin bir türlü  mihneti, yoksulluğu yaşayan öğrenciler!..

    Demek ki, toplum olarak, ümmet olarak, namazla dirilmek için kıyama, rükuya, secdeye varmıyoruz. Namazı diriltmek için, anlaşılmayan hatimlerle cemaatleri oyalamak için camilerde, mescidler de cuma günlerinde, bayramlarda ve cenazelerde toplanıyoruz!..

    Değişen ve gelişen olaylar ve Kur'ân!..

    " Müslümanlar, her an değişen ve gelişen olaylar karşısında kendilerine ve dinlerine olan güvenlerini diri tutmak için Kur'ân'ı düşünerek okumak zorundadırlar. Bunu yapmadıkları için inandıkları değerlere olan güvenleri azalmış, nefislerini ıslah etme adına kendilerini hakir saymış, kimi şahısları da olduğundan büyük görmeye ve onlar için hayali makamlar uydurmaya koyulmuşlardır.

    Sonra da bu şahısların kendilerine manevi yardım yapacağına inanmışlardır. Bu inanç, toplumu kanser gibi sarmış ve Birinci Dünya Savaşı'nda o koskoca gövde tarihe gömülmüştür. Geride kalanlar, o yanlış inancı terk etmemektedirler. Âyette şöyle buyurulur:

    " Bir millet kendinde olanı bozmadıkça Allah onlarda olanı bozmaz. Allah bir millete ceza vermek istedimi artık onun önüne geçilemez. Zaten onların ondan başka bir koruyucuları da yoktur." ( Ra'd 13/11) ( Kur'ân Işığında Tarikatçılığa bakış, Prof.Dr.A.Bayındır, sayfa 263)

    Namazlarımız bizleri diriltmiyor, sokaktaki kaosu, huzursuzluğu gideremiyor, toplumun huzursuzluğunu, içten içe çekişmesini telafi etmiyor, bilmem ki neden? Ülke sokakları kan kaybetmektedir!..Nerdeyse, kardeş kardeşi vuracak, birbirlerine silah çekecek aşamasına gelmişlerdir.. ağzı dualılar, namazla dirilenler, içten, yürekten Allah'a sığınanlar nerdeler? İlk nesilden Hz. Ali (ra) namazı doğru anlamıştı !.. Hz. Hasan ve Hüseyin efendilerimiz (r.anhüma) namazla dirilmiş, namazla cenneti bulmuşlardı!.. Ya biz?..

    Kur'ân ve Peygamberimizin sözleri!..

    " İbn Abbâs ve emsali ne söylerlerse söylesinler, Müslüman toplumdaki peygamber aşkı, bazılarına, vahyi sadece Kur'ân'la sınırlandırmaya müsaid değildi. Müteakip asırların pek çok âlimi, Peygamber'in sözlerini de aynı seviyeye çıkarmadan rahat edemedi. Onun her fiilinde ilahi bir  taraf aradı, her sözünü vahye dayamak suretiyle, o en büyük insana hürmet gösteriyorum zannetti. Bu söylediklerim bir kavl-i mücerredden ibaret değildir. Bir kaç misal vereyim ,mesela ezan:

    Bilindiği üzere, hicreti takiben Medine'de Müslümanlar peygamberlerinin imamlığında namazlarını kılıyorlar, fakat namaz vakitlerinin duyurulması işinde henüz bir çözüme varamadıkları için, epeyce sıkıntı çekiyorlardı. Meselenin halli için bazı teklifler vardı: Boru çalmak, tahtaları birbirine vurmak, bayrak dikmek, dellal dolaştırmak... gibi.

    Bunların hiç biri, umumi tasvibe mazhar olmadı. Nihayet bir gün Ensar'dan Abdullah ibn Zeyd bir rüya gördü, Peygamber'e anlattı. Resulullah okunan ibareyi çok güzel buldu. Bu sırada Hz. Ömer'de aynı rüyayı gördüğünü söyledi ve hâlen dünyanın her yerinde okunmakta olan ezan, vahyin hiç bir katkısı olmadan vazedilmiş oldu." ( Hz. Peygamber ve Kur'ân Dışı Vahiy, M. S. Hatipoğlu, sayfa 63-64)

    Netice olarak;

    İşte, o tarihten bu yana, mekan ve zamanları süslemekte olan Ezân-ı Muhammediyye, gönülleri hoşnud etmekte, hele aşk ile ezan okuyan hoca efendilerin tekbirleri  karşısında ölü kalplerin dirilmemesi  mümkün değildir. Onun içindir ki;

    " .. Namazın dinde yeri bu kadar önemli olmakla beraber, unutulmamalıdır ki yöneticinin toplumu ilgilendiren yönü, kişisel namazından çok, yönetme şeklidir. Yetkili ve etkili olduğu halde Allah'ın öğretilerine göre halkı yönetmeyen, adaletsizlik, haksızlık, ayrımcılık, baskı ve zulüm uygulayan bir yöneticinin, beş vakti imamın arkasında da kılsa, hatta alnı secdeden hiç kalkmasa, onun namazını toplum ne yapsın? Başka bir deyişle, Allah'ın öğretilerine göre toplumu yönetmeyen böyle bir yönetici, yalnız kendisini ilgilendirdiğinden, kıldığı o namazı alsın başına çalsın, kendisini İslâm'a uygun bir adam yapmayan böyle namaz olmaz olsun! demek aşırılık mı olur?" ( Yönetim, Prof.Dr.İ.Sarmış, sayfa 293)

    Son söz olarak diyorum ki, Ya Rabbi!.. Namazlarımızı kabul eyle, Başta Resulullah (sav)'in, sahabe- kiramın namazları ile bir ve beraber eyle.. Şeklen namazda, kalben başka yerlerde gezerek, ibadet edenlerden bizleri masun ve muhafaza eyle.. Selam ve dua ile..

    Şerafettin Özdemir

    Hollanda

YAZAR ŞERAFETTİN ÖZDEMİR YAZDI....

HULUSU AKAR PAŞAMIZI KUTLUYORUZ!...
DİYANET; KUŞATILMAK 
İSTENMEKTEDİR !..

Kuruluşundan bu yana, ülkemize, milletimize büyük hizmetler veren Diyanet İşleri Başkanlığı'mız; bir kısım hasımları, tarikat çevreleri, 15 Temmuz haini ve çömezleri tarafından zor durumda bırakılmak, kuşatılmak istenmektedir!..

Tüm bunları nereden ve nasıl anlamaktayız?.. Şu günlerde ortama sürülen, yalan yanlış evlilik, nikah bilgilerinden, güzide başkanlarının değişmesinden anlamaktayız..

Yani, Başkanlığın; şimdi mi aklı başına geldi ki, evlenecek, evlenmek isteyen, nikahlanacak kızların, nikahlanma çağından bahsetsin, şu fırtınalı günlerde gündeme taşısın ve algı, anlama ve idrak etme gücü olmayan insanlarımızın zihin ve beyinlerini bulandırmış olsun?.

Hayır!.. Başkanlığın Din İşleri Yüksek Kurulu'nun, bu tür faydasız, sağlıksız, ipe sapa gelmeyen bilgilerle, daha doğrusu uyduruk bilgilerle uğraşacak, meşgul olacak zamanı bulunmamaktadır.

Ama, gelin görün ki, 15 Temmuz darbe teşebbüsünden sonra, iktidarı, menfaati, çıkarı, " Himmet geliri" elden giden çevreler, her ne kadar ağa babaları ABD'ye kaçmış, tabana kuvvet firar etmiş olsalar da, onların saldırıları kendisi , yurt içinde bulunan çömezleri tarafından iftira atmaları, aynen, bizzat devam etmektedir.

Diğer taraftan, tarikat çevrelerinin de, Başkanlığa hücumları, salvoları, topa tutmaları, rast gele uyduruk fetvalar öne sürmeleri kesintisiz, ara vermeden süre gelmektedir. Niçin ve neden?

Çünkü, gerek 15 Temmuz hainlerinin, gerek tarikat mensuplarının, geçim kaynakları millet söğüşlenerek temin edilmektedir. Bu sebeple, milletin Diyanet İşleri Başkanlığı'na rağbetini, sevgisini, hürmetini ve saygısını dümura uğratmak, inandırıcılığını iflas ettirmek için bu yolu tercih etmiş bulunmaktadırlar!..

Bunun sebebi de, Başkanlığın; ülke genelinde, yurt, yuva, mektep, medrese, Kur'an Kursları, İmam-Hatip Liseleri, İlahiyat Fakülteleri, Haseki Eğitim Merkezi tipi kurslara, okullara yardımcı olmasıdır.

Başkanlığa bağlı binlerce Kur'an Kursu (kız ve erkek); İHL. İlahiyat okullarından mezun olanlara hemencecik görev vermesi, görev alan bu zevatın halka, insanımıza doyurucu Kur'an hizmetlerini sunmasıdır.

Başkanlığın bu etkisini zayıflatmak, sekteye uğratmak maksadı ile, hakkında olmadık düzmeceler, iftiralar, kasıtlı , maksatlı adı fetva olan içeriksiz, Kur'an dışı bilgilerin öne sürülmesidir. Nitekim;

Böylesi, rast gele fetvaları okuyan, duyan insanlarımız bir an için Başkanlığa hücum etmekte, "bu tür çocuk yaşta nikah mes'eleleri de nereden çıktı" diye feveran etmektedirler.

Bir diğer, onların korktukları husus da şudur: 15 Temmuz kalkışmasından sonra, dillendirilen, " Tarikatlara son" " Himmet erbabına son" " Tüm dini oluşumlar kontrol altına alınsın" talep ve istekleridir.

Dolayısıyla, milletin sırtından geçinen, asalak yaşayan tüm sözde dini kuruluşlar; iktidarları, güçleri., etkinlikleri elden gitmiş olursa ne yapacaklardır? İşte, yapacakları menfi tavır, Başkanlığa hücum etmek, yıpratmak, müşkül durumda bırakmaktır!..

Oysa, bu millet, Diyanet'ini bilmekte, tanımakta ve hizmetlerine inanmaktadır!.. Öylesi, üç beş tane tarikat ve himmetçi kuruluşun saldırısı ile, yıpranacak, kapatılacak, zayıflatılacak bir kuruluş değildir..

Klasik ve gelenekçi çevreler, dünde Kur'an ve Sünneti temsil eden kuruluşlara, din adamlarına saldırıda bulunmuşlar, bu günde aynen, bizzat devam ede gelmektedir.

Netice olarak;

Başkanlığın, köklü, asil, temsil etmiş olduğu nokta, bir asırla da yetinilmemektedir. Taa ötelere, daha ötelere gitmek gerekir.. Zembilli Ali Efendilere, Molla Güni'lere, Akşemseddin'lere, Bessuud'lara, Birgivi'lere ve tüm Kur'an Müslümanı ilim adamlarına gitmektedir.

Gelenekçi, atalarcı zihniyet mensupları ne kadar saldırırsa saldırsın, ne tür iftirada bulunursa bulunsun, er geç iftiraları yeniden kendi suratlarına çarpacak, rüzgara karşı tükürmüş oldukları tükürükleri yeniden kendi yüzlerine dönecektir.

Diğer taraftan, "Güneş balçıkla sıvanmaz" kaidesi gereğince, böylesi Donkişot'ların tahta kılıçları, Başkanlığa dokunmayacak, yüz bin bini aşan kitle; hizmetleri ile, çalışmaları ile, bilgileri ile, duruşları ile, tüm saldırı da bulunan soytarılara gerekli dersi vermiş olacaktır".. Selam ve dua ile..

HULUSİ AKAR PAŞAMIZI KUTLUYORUZ !..

Tarihimiz; Hulusi paşa gibi yiğitlerle dop doludur!.. Gerek Selçuklu, gerek Osmanlı ve gerekse Türkiye Cumhuriyeti tarihini tetkik ettiğimiz zaman görmüş oluruz ki, cephelerde; düşmanla göğüs göğüse cihad edenler, Çanakkale, Sakarya, Dumlupinar'ı destan olarak önümüze seren paşalarımızla karşılaşmış oluruz!..

Gazi Mustafa Kemal'in, Mareşal Fevzi Çakmak'ın, Kazım Karabekir vb. paşaların hayatlarına nazar ettiğimiz an, onların iftiharla dolu hayatlarını okur, heyecanlanır, onlar için dua etmekten kendimizi alamayız!.. Makamları cennet olsun!..

Lakin, Hulusi Akar paşamız, düne göre, bu günü dile getiren, farklı bir üslup takip eden paşamızdır. Beytullah'ı ziyaret etmiş, din ve imana bakış açısı değişik, adını Hz. Muhammed (sav)'den alan Mehmetçiğin uygulamalarına dini açıdan değer veren, vermeye çalışan bir komutanımızdır!..

Hepimiz, askerlik karavanasını yemiş, tatmış insanlarız!..Gördük ki, yemekten önce " Tanrımıza Hamdolsun" yerine " Allah'ımıza Hamdolsun" naraları gündeme şevk ve aşk vermiştir ve vermektedir!..

Belki denilecektir ki, " Allah" " Tanrı" kelimesi arasında ne gibi farklar bulunmaktadır?, denilebilir!.. Tabii ki, Kur'anî ifade ile, büyük farklılıklar bulunmaktadır!.. Milletlerin konuşmuş oldukları bütün dillere, lisanlara nazar edilmiş olsun ki, " Allah" lafza-i celalinin aynısın, benzerini, karşılığını bulmak mümkün olmayacaktır.

" Tanrı" " İlah" kelimesinin karşılığı olur iken, Allah lafza-i celalinin tam karşılığı olmayacaktır. " Tanrı" kelimesi ,ilah, hüda, Mekke müşriklerinin ilahlarının karşılığı olur iken, " Allah" kelimesinin yanından, sağından ve solundan geçmesi mümkün olmayacaktır! Askerin duasında değişiklik yapılmasından dolayı paşamızı kutluyorum..

15 Temmuz mağduru ve mazlumu olması!..

Hulusi Paşamız; ne yazık ki, sahte Mehdi'nin; eziyetini görmüş, yaşamış, çömezleri tarafından tutsak edilmiş bir paşadır!.. Kutlamak gerekir ki, bu çirkin olayda, paşamız; eğilmemiş, bükülmemiş, canı pahasına da olsa kimlik ve şahsiyetinden ödün vermemiştir. Bu sebeple, kendisine uzun ömürler diliyorum.

Paşamızın camii yaptırması!..

Ne tuhaf ki, güncel basında, yayında, medyada; bu mes'ele sulandırılmış, dedikodusu yapılmış, hakkında çok şeyler yazılmış ve çizilmiştir.. Genel anlamda, paşamız; pek de takdir görmemiştir. Neden ve niçin?

Hulusi Paşamız; meyhaneye eğlenmeye gitmiş olsaydı, bar kapattırsaydı, dans yaparak eğlenmiş bulunsaydı, belki de, takdir alacak, genel de hakkında dedi kodu yapılmayacaktı.. " Efendim, niçin okul değil de, camii yaptırıyor?" serzenişleri , geçerli, işe yarar, müsbet, yerinde ithamlar değildir..

Camii, mescid, okul, mabed, kışla gibi terimler; tamamı birbirlerini tamamlayan şeylerdir.. Camide; kültürel, tarihsel, hendesi dersler verilmesi gayet olağan şeylerdir. Yani, tenkit edenler camilerde, maddi ve manevi ders okuttular da kimler karşı çıkmıştır?

Bundan dolayı da, paşamızı alkışlıyor, kesesine bereket diyor, ilk defa böyle bir çığır açtığı için, tarih ve bu millet kendisini unutmayacaktır!..

Diğer taraftan, ülkemiz de askerlik sisteminde, kışlada hoşgörünün hakim olması, "het hot"ların gerilerde, geçmiş yıllarda kalması da bu millet evladlarını sevindirmiştir.

Netice olarak;

Hulusi paşamız; askerlikte, asker içerisinde, kışlada, daha çok müsbet şeylere imza atacaktır!.. Birileri ürkse de, " Laiklik elden gidiyor" dese de, ne laiklik elden gidecek, nede kışlalarda, bir sapma, eksen değişmesi olmayacaktır.

Çünkü, kışlalar da askerlik yapan yiğitler, bu milletin evlatlarıdır. Onlara, bu millet niçin " Mehmetçik" adını vermiştir? Gazalarda, seferberlikte, harekatlarda, hep tekbir, tehlil, ezan, Muhammed dile getirilmiş, " ölürsem şehid, kalırsam gazi" düşüncesi dini, imani ve İslami bir terim olmuştur.

Üzüldüğümüz, kahrolduğumuz bir nokta olmuştur ki, 15 Temmuz da, bir kısım hainlerin, dışa bağımlıların bir zavallı Cia. mollasının peşine düşmeleri, beraber askerlik yaptıkları arkadaşlarına kurşun atmaları, silah çekmeleri olmuştur..

Müslüman Türk tarihinde, böylesi, çirkin, nefret uyandıran bir vak'ayı okumak, duymak, işitmek mümkün değildir. Dolayısıyla, Genel Kurmay Başkanımız Hulusi Akar Paşamız, ümid ediyoruz ki, bu çirkin kaotik durumun üstesinden gelecek, emekli olmadan önce, ordumuzu bu töhmetten kurtaracaktır. Selam ve dua ile..

Şerafettin Özdemir

     Söz vardır, zihinlere kazınır, belleklerde kalır, insan ruhunu okşar. Söz vardır, yıllar yılları kovalasa da unutulmaz, tekrarında nefret, iğrençlik hasıl eder.

     Şu günlerde, Türkiye gündemini meşgul etmekte olan bir söz  bulunmaktadır: " Parkasız delikanlı Deniz Gezmiş!" sözüdür. Bu sözü dillendiren konuşan, söyleyen bir zamanların meşhur futbolcusu şeytan lakaplı Rıdvan Dilmen'dir.

     Belki, Rıdvan hoca; şöyle bir söz söylemiş olsaydı, yani " en büyük futbolcu, en büyük hakem" demiş olsaydı, belki de dikkat çekmeyecek, hiç bir kimse de kınamayacak, söylenen sözün arkasına düşmeyecekti.

     Bilmem ki,  " Parkasız delikanlı Deniz Gezmiş" yakıştırması, sözü, boş ve saçma nitelemesi , Rıdvan hocanın nereden aklına düştü, nereden onu gündeme taşıdı, ne irtibatı vardı, onu dillendirmesi ne içindi, bu yakıştırmanın izahı kendisine aittir.

     Aksi halde, " Parkasız delikanlı Deniz Gezmiş" sözü, söylenmeye devam edecek, haklı veya haksız, eski bir futbolcuyu tedirgin edecektir.

     Sanırım, sayın Cumhurbaşkanı; " Parkasız Delikanlı Deniz Gezmiş" uydurmasını, yakıştırmasını kat'iyyen kabul etmeyecektir. Çünkü, onun hayatında, çalışmalarında, okumuş olduğu İHL. okulunda böyle bir kişinin, ne ismi geçer, o ne taklit edilir, nede o zatı poh pohlayıcı ifadeye rast gelinir.

     Çünkü, Deniz Gezmiş, sola inanmış aşırı sosyalizmi ideal kabul etmiş hatta ötesinde kömünizmi , bunun toplumlara hükümferma olmasını istemiş birisidir.

     Hatta, böyle olduğu, bu şekil için  idam edildiği TBMM. kayıtlarında da mevcuttur. Meclis'te bu kişinin " Komünist" olduğuna karar vermiştir.

     Hal böyle iken, sayın Cumhurbaşkanı methü sena edilecekse, gelmiş geçmiş İslam büyükleri, devlet başkanları zikredilerek ifade edile bilinirdi. Örneğin,

     " Selahaddin-i Eyyubi", " " II. A. Hamid Han", " Aliya İzzet Begoviç", İslam'a hizmetleri yönüyle " Yavuz Selim Han", dindarlığı sebebiyle " Turgut Özal", vb. isimlere benzetile bilirdi.

     Ama, Rıdvan hoca, kafasının arkasındaki düşünceyi nihayet kusmuş, dillendirmiş, ülkemizin Cumhurbaşkanını, iman, islam, amel, inanç yönüyle idam edilmiş bir komüniste benzetmesi abesin abesi olmuş, ayıbın ayıbını işlemiştir. Yazıklar olsun!..

     Be kardeşim Rıdvan bey; sayın Recep Taayyip hocanın, hayatında, yaşamında ne silah merakı, ne askere kurşun atma, ne polis öldürme, ne anarşizm gibi bir tiyneti olmamış, bundan sonra da olmayacaktır!..

     Deniz Gezmiş; bendeniz ölenin arkasından konuşmam ama, hayatı boyunca, hiç bir zaman, din nedir, diyanet nedir, inanç nedir, iman nedir, amel nedir, iyi bir vatandaşlık nasıl olur? türü düşüncelere yaklaşmamış, hayatı, vurma, kırma, ihtilal denemeleri, örgüt militanlığı olarak geçip gitmiştir.

     Sol, solculuk, aşırı sosyalizm ve komünizm uğruna diyar diyar eğitim almış, sonrasında da almış olduğu eğitim gereği, silahı, komünistçe düşüncesini bu yurdun, bu vatanın askerine, polisine yöneltmiştir.

      Hal böyle iken, Rıdvan Dilmen' bu konuda bir iş , görev düşmektedir!.. Aziz milletimizden ve sayın Cumhurbaşıkanından özür dilemesidir. .  Özür dilemediği takdir de ne olur?

     Belki,  Deniz Geezmiş hayranlarını memnun ederse de, onlar bile bu yakıştırmayı hoş görmeyecek, lüzumsuz, gereksiz, sallama bir söz olarak havada kalmış olacaktır!..

     Tüm bu ifadelerden sonra şunu demek istiyorum: Herkes kendi konumunu bilmeli, toplum nezdindeki sevgisini, saygısını iyi algılamalı ve konuşurken; sohbet ederken, sözünü, konuştuğunu bilerek konuşmalıdır.

     Sayın Dilmen; Cumhurbaşkanımızı çok sevebilir, fikirlerine, düşüncelerine eylemlerine hayran da olabilir. Ama, benzettiği kişi ile ne derece bağdaşır, hangi noktalarda benzeşme durumu var, fikren, zikren, fikri yönü ile bunları hesap ederek konuşmuş olsaydı, daha güzel olacak, sözleri sallama, atma pozisyonuna düşmeyecekti.

     Onun içindir ki, olabilir ki, insan; bazan boş bulunur, ağzından lüzumsuz, gereksiz bir söz çıkmış olabilir. Çünkü, insanız, insan olmamız hasebiyle, dilde de kemik bulunmadığına göre, hata yapılabilir, saçma söz söylenebilir.

     Bazan, canlı bir televizyon yayınına rast gelebiliyoruz. Canlı yayında, öylesi hatalar olabiliyor ki, konuşan, yayına alınan kişi, pot kırdığı için, özür üstüne özür, af üstüne af diliyor.

     Rıdvan hoca da öyle yapmalıdır. Sayın Cumhur Başkanını, benzete benzete bir anarşiste benzetmesi, bir komünistle eş değer görmesi, yenilir, yutulur cinsten bir hata değildir. Onun içindir ki,

      Olan, ölen, yok olan bir hata kabul edersek, Rıdvan hocaya bir görev düşmektedir. Seksen milyon milletimizden özür dilemeli, bir yanlış benzetme hatası yaptığını itiraf etmelidir. Bu tutum bir erdem olacaktır.

     Netice olarak;

     İnsanlar, hata yapmakla, günah işlemekle düşünülen bir yaratılışa sahiptir. Deniz Gezmiş'i; kendisi yine de çok çok sevsin, ama, aynı kişiyi hiç de, en yakından bile bir alakası olmayan Recep Tayyip beye benzetmesi, yan yana koyması abesle iştigal olacaktır.

     Çünkü, bu aziz millet evlatları, komünizmden, sosyalizmden nefret eder, zaten çok da zararını yaşamış bir millettir.

     Komünizm, aşırı sosyalizm, hangi millete tebelleş olmuş ise, o millet insanlarını mağdur etmiş, aç bırakmış ve halen de süründürmeye devam etmektedir.

     Yıllar önce,  Rusya eski Devlet başkanı  Gorbaçov ülkemize bir konferans için gelmişti. Gorbaçov; konferans salonunda, konuşurken, komünizmin ne şerir bela olduğundan bahsederken, dışarıda da, bazı gençlerin aleyhe nümayiş yaptıklarını görmüştü.

     Gorbaçov, bu gösteri üzerine, " Ahmak İvan'lar" sözünü söylemişti.. Yani,  insanımız; akıllı olmalı, akıllı konuşmalı, " Ahmak İvan" olmamalıdır.. Selam ve dua ile..

     Şerafettin Özdemir